مجله میهن: گل اطلسی گیاهی است یكساله كه در صورت فقدان وجود دمای پائین به صورت گیاهی چندساله رویش خواهد كرد. اطلسی از خانواده تاج‌ریزی یا سیب‌زمینی‌ها یعنی سولاناسه و بومی آرژانتین است و از گیاهان حساس به سرما به‌شمار می‌رود. اطلسی گیاهی است كه بعد از استقرار رشد نسبتاً سریعی دارد و ارتفاع آن ممكن است به بیش از 60 سانتیمتر برسد. ساقه‌های آن بلند، پرزدار و منشعب بوده و این رشد زیاد عموماً به آن ظاهری متراكم می‌دهد. اطلسی تنوع ارقام بیشماری داشته و هر ساله انواع جدیدتری به بازار می‌آید. گل‌های شیپوری بزرگی به رنگ‌های سفید، قرمز، بنفش، صورتی، زرد و ابلق و حتی اخیراً سیاه دیده می‌شوند و در طول تابستان و پائیز از اواخر خرداد تا آبان ماه بسته به شرایط آب و هوایی می‌تواند گلدهی داشته باشد. تمیز كردن بوته و چیدن گل‌های خشك همیشه به ظاهر زیبای گیاه كمك می‌كند، بعلاوه این عمل دوره گل‌دهی آن را طولانی‌تر می‌كند. اطلسی از لحاظ نوع گل ممكن است كم‌پر یا پر از پر باشد. از نظر ارتفاع گیاه نیز دو نوع پاكوتاه و پا بلند دارد. در نوع پاكوتاه گیاه به ارتفاع 10تا 15 سانتیمتر می‌رسد و بوته پرگل و پر شاخ و برگ است گل‌های درشت و پرپری داشته و بیشتر مناسب كشت در حاشیه است و در اطلسی نوع پا بلند ارتفاع گیاه ممكن است به بیش از 60 سانتیمتر برسد. به سبب گلدهی زیاد و عادت رشدی، چه به صورت تكی یا همراه با گیاهان دیگر بسیار مناسب كشت به عنوان گیاهان آویزان در گلدان یا جعبه است. ارقام رونده آن از این نظر مناسب‌تر بوده و می‌توان آنها را در بالكن‌ها آویزان كرد یا حتی می‌توانند به عنوان گیاه پوششی مطرح باشند. 
نیازهای اكولوژیكی 
اگرچه برخی از گونه‌های اطلسی چندساله‌های گرمسیری هستند اما گونه‌های هیبرید زینتی به عنوان گل یكساله كشت می‌شوند. اطلسی گیاهی است آفتاب تا جزئی سایه پسند و لذا به مكانی آفتابگیر و دور از وزش باد نیاز دارد. در طول تابستان و بخشی از پائیز گلدهی مداومی داشته ولی گاه گرمای زیاد مخصوصاً در تابستان می‌تواند از گلدهی آن تا زمانی كه دما مناسب شود ممانعت كند. لذا در مناطق بسیار گرم می‌توان در طی تابستان كمی سایه برای آن ایجاد كرد. خاك لومی مناسب كشت آن بوده و بایستی غنی و با زهكشی خوب باشد. گروه وسیعی از آنان PH خاك را تحمل می‌كنند. كوددهی و تغذیه می‌تواند به گلدهی مداوم و گل‌های بزرگتر گیاه كمك كند. كاربرد 15-10 گرم بر متر مربع كود كامل در دو الی سه مرتبه طی تابستان به تقویت گیاه كمك می‌كند. كودهای آلی پوسیده باید دو تا سه ماه قبل از كاشت با خاك مخلوط شوند. این گیاه به آبیاری مرتب نیاز دارد و خشكی و رطوبت زیاد خاك را نمی‌پسندند. در مناطقی كه طی فصل رشد دما پائین است گیاه بخوبی گل تولید نمی‌كند و در این حالت به‌رغم ظاهر و رشد رویشی خوب گلدهی مناسبی ندارد. تحت شرایط تنشی اطلسی گل درشت از اطلسی معمولی حساس‌تر بوده از این‌رو در روزهای تابستانی گرم به كمی سایه نیاز دارد. گیاه اطلسی به سرما و یخبندان حساس است و اگر آن را در جایی که زمستان ملایم دارد بکارند، دو تا سه سال گل می‌دهد. 
نحوه تكثیر 
گل اطلسی به دو روش به‌وسیله بذر و یا از راه قلمه تكثیر پیدا می‌كند. بذرهای اطلسی را در اواخر بهمن تا اوایل اسفند در گلخانه می‌كارند. در زمان انتقال در اواخر بهار گیاه را با خاك از گلدان بیرون آورده و در باغچه به فواصل 25 سانتیمتر برای انواع پاكوتاه و كمی بیشتر برای انواع پا بلند می‌كارند. رشد اولیه آنها بعد از جوانه‌زنی بذر بسیار كند است و از این‌رو دوره پرورش نشاء آن نسبتاً طولانی و حدود 12-10 هفته است. بذرها بایستی سطحی كاشته شده و نیاز به نور دارند و نباید عمقی كشت شوند و به آبیاری بارانی ظریف و به صورت مرتب نیاز دارد. در تكثیر به روش قلمه كه مخصوصاً برای انواع پرپر استفاده می‌شود قلمه‌های 15-10 سانتیمتری از ساقه‌های نسبتاً ضخیم گیاه را جدا كرده و در شن یا خاك كشت كرده و این قلمه‌ها می‌توانند در چند ماه بعد گلدهی مناسبی داشته باشند. وقتی قلمه در تابستان گرفته شود، گیاهان به منظور رشد و گلدهی نیاز به نگهداری در فضای بسته جهت محافظت از سرما را دارند تا طی زمستان به گل روند. 
٭ عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس