بیست و پنج سال پیش در سپتامبر ۱۹۸۲، اولین اجرای خیابانی هنر و معماری در خیابان پرینس نیویورک برگزار شد. بنیانگذار این اجرا، کیانگ پارک( (Kyong Parkمی نویسد:« فعالیت های هنری پتانسیل بسیار زیادی در تاثیر گذاری بر سیاست های عمومی، کیفیت زندگی مردم و آینده شهر ها دارند». هدف این نمایشگاه نمود عملی این ایده است و به این منظور بیست و پنجمین نمایشگاه خیابانی پاییزی هنر و معماری نیو یورک، با هدف ایجاد فضایی برای هم آوایی ایده ها، طرح ها و رویکرد های متنوع هنری، به مدت ۲۶ شب در غرفه طراحی شده توسط معمار کُره ای، مینوساک چو، در پارک پترو سینو نیویورک برگزار می شود. این گنبد کروی از حلقه های الکتریکی نورانی و شب نما ساخته شده و میزبان فعالیت های متنوع هنری از جمله: کارگزاری، ویدئو آرت، عکاسی، رقص، معماری و جلسات آزاد بحث و گفتگو است.
بر خلاف سالهای گذشته که صرفا شامل حضور هنرمندان نیویورکی بود، از ۲۸ هنرمند، طراح و معمار از نقاط مختلف دنیا دعوت شده است تا به اجرای برنامه های خود در این فضای شهری، برای ایجاد رابطه مستقیم با مخاطب بپردازند. نمایش هم زمان هنر هایی همچون رقص، موسیقی، عکاسی و …در کنار آثار معماری، در یک فضای عمومی شهری و انعکاس تاثیر آن بر شهر وندان، نشاندهنده فرآروندی اجتناب ناپذیر در طراحی شهر ی معاصر است.
اجرای بخش معماری توسط گروه معماری بیجارک اینگلس (BIG/Bjarke Ingels Group) با نمایش ماکت پنج پروژه طراحی مسکونی در مناطق پر تراکم کپنهاگ، هم زمان با جشن تولد سی و سه سالگی بیجارک، آغاز شد و در حال حاضر در جریان است. از جمله این پروژه ها مجموعه VM ، در صدد پاسخگویی به این سوال است که چرا آپارتمان ها یکسانند در حالی که مردم ساکن در آنها با هم متفاوتند. به این منظور ۸۵ طرح متفاوت برای یک مجموعه ۲۲۵ واحدی ارائه شده است. در ۵۰ سال گذشته صنعت ساختمان دانمارک بر پایه تولیدات پیش ساخته و مدولار بوده که پروژه خانه سازی لِگو از جمله طرح های این گروه در این زمینه است. این گروه معماری با همکاری بیش از ۸۰ معمار، طراح و پژوهشگر به فعالیت در زمینه معماری ، شهر سازی و پروژه های تحقیقاتی می پردازد.